Niedoczynność kory nadnerczy
Niedoczynność kory nadnerczy to zespół objawów wynikający z niewystarczającej produkcji hormonów, głownie kortyzolu. Przyczyna niewydolności może być pierwotna, czyli wynikająca z uszkodzenia nadnerczy i zaburzenia ich funkcji wydzielniczej (choroba Addisona), albo wtórna wynikająca z nieprawidłowej funkcji przysadki.
Pierwotna niewydolność kory nadnerczy – choroba Addisona- może mieć podłoże immunologiczne wywołujące postępujące uszkodzenie nadnerczy. Choroba Addisona może wiązać się również z uszkodzeniem nadnerczy wynikającym z innych procesów chorobowych m.in. gruźlicy.
Przyczyną wtórnej niedoczynności nadnerczy może być guz, uszkodzenie okolicy podwzgórzowo- przysadkowej lub długotrwałe leczenie glikokortykosteroidami.
Objawy:
- znaczne osłabienie i niewytłumaczone zmęczenie,
- brak apetytu, obniżenie masy ciała, bóle brzucha, nudności, wymioty, biegunka,
- niski poziom glukozy we krwi
- spadek ciśnienia tętniczego krwi, zwłaszcza po zmianie pozycji z leżącej na stojącą,
- zmniejszone stężenie sodu i/lub zwiększone stężenie potasu we krwi (charakterystyczne dla choroby Addisona),
- ściemnienie skóry na odsłoniętych częściach ciała, przyciemnienie blizn i piegów, (charakterystyczne dla choroby Addisona) lub blada skóra (charakterystyczne dla wtórnej niedoczynności kory nadnerczy)
- wypadanie włosów, stałe odczuwanie zimna i częste zmiany nastroju.
Leczenie
Podstawowym sposobem leczenia niedoczynności kory nadnerczy jest leczenie substytucyjne wyrównujące istniejące niedobory hormonalne. W leczeniu stosuje się leki sterydowe.
