Stosuj naturalne metody obserwacji płodności, aby zwiększyć szansę na zapłodnienie!
Umiejętność wyliczania dni płodnych na podstawie naturalnego cyklu, okazuje się niezwykle skuteczna w przypadku starania się o dziecko, albowiem obserwacja i dostosowanie się partnerów do faz zachodzących w organizmie kobiety zwiększa szanse na poczęcie.
Dlaczego warto udać się na konsultację do Zięba Clinic?
Katowicka klinika Zięba Clinic, od wielu lat zajmuje się leczeniem niepłodności i oferuje możliwość konsultacji i edukacji, w zakresie naturalnych metod obserwacji płodności. Pracują u nas wybitni specjaliści z zakresu ginekologii i specjaliści w zakresie leczenia niepłodności. Nasz zespół regularnie uczestniczy w szkoleniach, sympozjach i konferencjach. Mamy bardzo bogate doświadczenie w leczeniu niepłodności zarówno u kobiet jak i u mężczyzn. Jeśli pojawił się u Was ten problem, skontaktujcie się z nami jak najszybciej i zgłoście się na konsultacje do naszych lekarzy. Zapraszamy do odwiedzin naszej placówki, by nauczyć się naturalnych metod samoobserwacji i skutecznie leczyć niepłodność!Czym są naturalne metody obserwacji płodności?
Przy naturalnym zapłodnieniu metody obserwacji cyklu powinny rozpocząć się od:
- u kobiety: obserwacji stężenia hormonów, obrazu USG jajników i endometrium w wyznaczonych dniach cyklu. Nie można też zapomnieć o określeniu rezerwy jajnikowej (badanie AMH) – ze względu na coraz częstsze występowanie zespołu przedwczesnego wygasania czynności jajników.
- u mężczyzny: badania nasienia.
Na podstawie obserwacji kobiety i wyników badań mężczyzny lekarz może określić przyczynę niepowodzeń naturalnego zajścia w ciążę oraz dobrać odpowiedni sposób leczenia.
Jakie są naturalne metody rozpoznawania płodności?
Metody jednowskaźnikowe Metoda Billingsów (znana także jako ocena śluzu szyjkowego). Model Creightona (rozwinięcie Metody Billingsów).
- Metoda termiczna – codzienne pomiary temperatury ciała kobiety.
- Metody wielowskaźnikowe:
- Metoda Rötzera – obserwuje się podstawową temperaturę ciała, cech śluzu szyjkowego i ewentualnie stan szyjki macicy.
- Metoda podwójnego sprawdzenia (metoda angielska) – polega na rozpoznaniu początku i końca fazy płodności.
Kalendarzyk małżeński
Jest jedną z najstarszych metod obserwacji płodności. Występuje pod wieloma nazwami, takimi jak: kalendarzyk małżeński czy też kalendarzyk miesiączkowy. Jego najpopularniejszymi odmianami są metoda Ogino-Knausa i Metoda Dni Standardowych.
Kalendarzyk małżeński, to najpopularniejsza metoda obliczania dni płodnych na podstawie długości cyklu. Metoda ta przyjmuje założenie że przypadają one w połowie cyklu i trwają do 4 dni, natomiast ostatnie 14 dni cyklu kobiety, to faza niepłodna.
Aby wykonać właściwe wyliczenia, trzeba znać długość swojego cyklu, obserwując go co najmniej rok. Należy jednak pamiętać, że na długość cyklu wpływa zarówno stres, jak i przemęczenie , a także choroba. Mogą one mieć bowiem wpływ na przesunięcie owulacji. Dlatego też kalendarzyk małżeński najlepiej sprawdza się u kobiet o regularnych cyklach menstruacyjnych.
Metoda termiczna
Metoda termiczna polega na codziennym pomiarze temperatury w pochwie lub pod językiem. Powinien być on dokonywany zawsze rano, tuż po przebudzeniu, i za pomocą tego samego termometru, Przy stosowaniu tej metody, należy wiedzieć, że zaraz po owulacji temperatura ciała wzrasta o 0,4-0,5 stopnia Celsjusza i pozostaje podwyższona przez 3 dni a potem w fazie niepłodnej spada do niższego poziomu.
Metoda ta, ma za zadanie wyznaczyć, jak wyliczyć dni płodne na podstawie okresowego wzrostu temperatury ciała w okolicy środka cyklu miesiączkowego, który jest zarazem okresem owulacji. Przyjmuje ona około 6 dni przed i 3 dni po dniu wzrostu temperatury za dni płodne.
Metoda termiczna, to jeden ze skuteczniejszych sposobów naturalnego planowania rodziny. Może ona jednak nie sprawdzać się w pewnych sytuacjach, dlatego należy sceptycznie podchodzić do niej po porodzie oraz kiedy kobieta jest zmęczona, przeziębiona, pracuje w stresie lub na różne zmiany. Przy tej metodzie trudne są również do określenia dni niepłodne poprzedzające owulację.
Metoda Billingsów
Metoda Billingsów polega na obserwacji śluzu szyjkowego. Należy wiedzieć, że zaraz po miesiączce, w pochwie jest go niewiele. Jego niewielka ilość wyznacza tzw. okres suchy, który jest zarazem fazą niepłodności. Przed owulacją, śluz zaczyna gęstnieć i sugeruje rychłe nadejście fazy płodnej. W tej ostatniej, śluz jest przejrzysty, śliski, przypominający wyglądem białko jaja kurzego. Znajduje się on w pochwie przez 3-4 dni, po czym po nim pojawia się w jego miejsce zwykły śluz charakterystyczny dla fazy niepłodnej, czyli gęsty i lepki, utrudniający przedostanie się plemników.
Po kilku miesiącach obserwacji , kobieta może być w stanie rozpoznać fazę cyklu, w którym się znajduje. Metoda obserwacji śluzu nie jest skuteczna po porodzie w okresie okołomenopauzalnym oraz przy przewlekłych stanach zapalnych pochwy.
Model Creightona
Model Creightona jest rozwinięciem Metody Billingsów i oprócz śluzu szyjkowego wymaga sprawdzenia wydzieliny pochwowej oraz intensywności krwawień miesiączkowych. Obserwacje, zwane biomarkerami zapisuje się na karcie, nadając im odpowiednie symbole i kolory.
Metoda objawowo-termiczna
W zależności od wskaźników, które się stosuje, metoda objawowo-termiczna nazywana jest metodą Kippleyów, Kramarek lub metodą niemiecką. Polega ona na połączeniu obserwacji temperatury, śluzu, a także samobadania szyjki macicy. Według ekspertów, jest jedną z najskuteczniejszych metod naturalnego planowania ciąży. Jednak niezbędnym warunkiem jest stosowanie jej przez co najmniej sześć miesięcy.
Z kolei, metoda objawowo-termiczna zwana inaczej metodą Roetzera polega na kontroli tych samych wskaźników, co metody objawowo-termiczne, obserwacji wydzieliny z pochwy oraz pomiarze temperatury połączonym z obserwacją objawów zachodzących w organizmie kobiety w różnych fazach cyklu. Jednakże, cechuje się ona własną interpretacją uzyskanych danych. Zgodnie z założeniami tej metody, mierzoną codziennie temperaturę nanosi się na wykres i na jego podstawie wyznacza się podstawową linię czyli zwyczajową temperaturę dla organizmu. Za dni płodne uważa się te, w których przez przynajmniej 3 dni z rzędu występuje podwyższenie o minimum dwie dziesiąte stopnia.
Stosując tę metodę należy również zwrócić uwagę na ból owulacyjny oraz ułożenie szyjki macicy albowiem uwolnienie komórki z jajnika poprzedza krótkotrwały i jednostronny ból w podbrzuszu a szyjka macicy staje się wtedy miękka i obniżona, podczas gdy w fazie niepłodnej jest twarda i skierowana ku tyłowi.
Metoda LAM
Metoda LAM to metoda, która wykorzystuje naturalne, fizjologiczne zatrzymanie występowania owulacji którego przyczyną jest działanie wydzielanej poporodowo oksytocyny. Wymaga odpowiednio dokładnego stosowania i zaakceptowania ścisłych zasad karmienia, bardzo dużego nakładu oraz zdrowia kobiety, dlatego też jest mało skuteczna i popularna.
Metoda podwójnego sprawdzenia
Metoda podwójnego sprawdzenia nazywana jest również metodą angielską. Polega ona na rozpoznawaniu pierwszego i ostatniego dnia płodności. Wykorzystywane przy niej wskaźniki, to: podstawowa temperatura ciała, śluz szyjki macicy, objawy szyjki, a także kalkulacje i obliczanie poszczególnych dni cyklu. .Zasady tej metody zostały opracowane na przełomie lat 70. i 80. XX wieku przez ginekologów z Queen Elizabeth Birmingham Maternity Hospital w Wielkiej Brytanii.
Zespół policystycznych jajników – częsta przyczyna niepłodności
Zespół policystycznych jajników (PCOS) rozpoznano po raz pierwszy w 1935 roku. To przypadłość, która dotyka współcześnie coraz więcej kobiet. Głównymi objawami są: nieregularne miesiączki, otyłość, insuliopoprność, nadmierne stężenie androgenów, hirsutyzm (nadmierne owłosienie typu męskiego), trądzik. Naturalne metody rozpoznawania płodności pomagają w diagnozie PCOS.
Naturalne metody obserwacji płodności a praktyka
Naturalne metody regulacji poczęć stanowią alternatywę dla osób, które nie chcą lub nie mogą stosować innego rodzaju antykoncepcji, jednakże, zadziałaja one tylko wtedy , gdy obserwacje prowadzone są dokładnie i regularnie. I najlepiej sprawdzają się u kobiet o regularnych cyklach prowadzących ustabilizowany tryb życia. Bywają one szczególnie zawodne po porodzie, w okresie laktacji, przed menopauzą i w obecności chorób.
Tym niemniej, wieloletnia praktyka potwierdza, że obserwacje objawów płodności są pomocne parom mającym trudności z doczekaniem się potomstwa. Mówi się, że obserwacja może pomóc od 20 do nawet 40 proc. par. Ponadto, posłużenie się tymi obserwacjami może być wskazówką dla lekarza w diagnostyce i leczeniu przyczyn niepłodności.
