Hiperaldosteronizm
Do chorób będących następstwem zaburzenia wydzielania mineralokortykosteroidów zaliczamy:
- zespół Conna,
- hiperaldosteronizm wtórny,
- hipoaldosteronizm,
Hiperaldosteronizm jest wynikiem nadmiernego wydzielania aldosteronu przez korę nadnerczy. Aldesteron zmniejsza wydalenie wody i sodu w nerkach, a zwiększa wydalanie potasu. Hiperaldosteronizm pierwotny związany z zaburzeniami funkcji nadnerczy nazywany jest zespołem Conna. Pierwotna postać hiperaldosteronizmu uważana jest za częstą przyczynę nadciśnienia tętniczego. Przyczyną zwiększonego wydzielania aldosteronu może być nowotwór kory nadnerczy, gruczolak kory nadnerczy, choroba dziedziczna, przerost kory nadnerczy, ektopowe wytwarzanie aldosteronu
Hiperaldosteronizm wtórny charakteryzuje się nadmiernym wydzielaniem aldosteronu w wyniku nie związanym z zaburzeniem funkcjonowania nadnerczy lecz w wyniku występowania innych dolegliwości. Związany może być z obniżeniem objętości krwi, utratą sodu oraz zwiększeniem stężenia potasu, nieleczonym nadciśnieniem tętniczym, schorzeniem nerek.
Objawy:
- zwiększone wydzielanie moczu,
- zawroty głowy i bóle głowy,
- osłabienie, drętwienie mięśni, zmęczenie,
- zwiększone pragnienie,
- nadciśnienie tętnicze z wysokimi wartościami ciśnienia rozkurczowego.
Leczenie
Wybór właściwego leczenia zależy od przyczyny hiperaldosteronizmu. Leczenie opiera się na farmakoterapii . W przypadku gdy zdiagnozowano guz nadnerczy, wdraża się leczenie chirurgiczne.
