Zapłodnienie in vitro: PICSI

Tekst został opracowany przez dr n. med. Małgorzata Zięba

Leczenie niepłodności metodą zapłodnienia pozaustrojowego obejmuje złożoną procedurę kolejnych następujących po sobie etapów, które opisywaliśmy w cyklu: Zapłodnienie in vitro: krok po kroku. Jednym z nich jest zapłodnienie pobranych oocytów, które przeprowadza się w laboratorium embriologicznym. Istnieje kilka technik zapłodnienia, począwszy od “klasycznego” zapłodnienia pozaustrojowego IVF do docytoplazmatyczej mikroiniekcji plemnika ICSI.

Podczas zapłodnienia IVF odpowiednio przygotowane plemniki są umieszczane w pobliżu oocytów i zapłodnienie następuje podobnie jak w warunkach naturalnych – plemniki samodzielnie docierają do oocytu i jeden z nich wnika do jego wnętrza. Podczas procedury ICSI sprawa ma się już inaczej – do wnętrza oocytu mikrochirurgicznie wstrzykuje się jednego, wybranego i wcześniej unieruchomionego plemnika.

W drugim przypadku o wyborze plemnika decyduje embriolog. Decyzja opiera się na ocenie ruchu i morfologii (budowy) plemnika. Niestety nie wszystkie nieprawidłowości są widoczne, a prawidłowa morfologia nie zawsze gwarantuje odpowiednią jakość męskiej komórki rozrodczej. Plemnik z dużą fragmentacją DNA, aneuploidią czy niedojrzałą cytoplazmą może wyglądać i poruszać się prawidłowo i gdy zostanie wybrany, być przyczyną nie uzyskania zapłodnienia, nieprawidłowego rozwoju zarodka lub poronienia we wczesnym okresie ciąży.

Dlatego też istnieje kilka technik dodatkowych, które w uzasadnionych przypadkach mogą zwiększyć szansę powodzenia procedury. Opierają się na udoskonaleniu kryteriów wyboru plemnika i są modyfikacją metody ICSI. Jedną z nich jest PICSI – Physiological Intracytoplasmic Sperm Injection, w której plemniki są wybierane także na podstawie oceny ich zdolności do wiązania się z hialuronianem. Umożliwia to wybranie plemników w pełni dojrzałych, cechujących się dobrą integralnością chromatyny plemnikowej i rzadziej niosących aneuploidię. Wykazano że zastosowanie metody PICSI pozwala na zwiększenie szansy na uzyskanie zapłodnień, prawidłowych zarodków i obniżenie ryzyka poronienia.

Zastosowanie PICSI jest szczególnie zalecane w przypadku:

• nieprawidłowego wyniku testu HBA,
• teratozoospermii, ciężkiej asthenozoospermii,
• nieprawidłowego wyniku badania fragmentacji chromatyny plemnikowej,
• powtarzających się niepowodzeń IVF lub ICSI,
• powtarzających się niepowodzeń implantacji i poronień.