Transfer zarodka w zapłodnieniu in vitro: jak wygląda? Poznaj zalecenia

Zapłodnione komórki jajowe rozwijają się w zarodki, które w procesie transferu umieszczane się w jamie macicy, gdzie rozpoczyna się ciąża. Na czym polega transfer zarodka i jak wygląda jego przebieg? Wyjaśniamy krok po kroku najważniejszy z etapów leczenia niepłodności metodą in vitro. Odpowiadamy na pytania z nim związane i przedstawiamy, jak się do niego przygotować.

Transfer zarodka in vitro – na czym polega?

Transfer zarodka to jeden z etapów zapłodnienia in vitro (IVF). Procedura ta polega na przeniesieniu zarodka do jamy macicy. Od sposobu przeniesienia w dużej mierze zależy skuteczność leczenia metodami rozrodu wspomaganego medycznie. 

Transfer zarodka – w którym dniu się go wykonuje?

Transfer zarodków można przeprowadzić praktycznie w każdym dniu po punkcji jajników, ale nie później niż w momencie, gdy zarodek osiągnie stadium blastocysty. Najczęściej zarodki in vitro podaje się transferowi w 2, 3 lub 5 dniu. 

Decyzję o dniu przeprowadzenia transferu pacjenci podejmują wspólnie z lekarzem oceniającym przygotowanie organizmu pacjentki i embriologiem, na bieżąco kontrolującym stan i podziały zarodków.

Jak wygląda transfer zarodka?

Przeniesienie odbywa się na fotelu ginekologicznym i polega na podaniu zarodka (lub zarodków) do jamy macicy poprzez specjalny kateter (cewnik) pod kontrolą obrazu USG. 

Ile trwa transfer zarodka?

Transfer zarodka in vitro to krótka procedura. Cały zabieg trwa ok. 15-20 minut.

Czy transfer zarodka boli?

Transfer zarodka, kluczowy etap in vitro, jest bezbolesny i nie wymaga znieczulenia Pacjentki.

Ile zarodków poddaje się transferowi?

Obecnie zaleca się transfer pojedynczego zarodka (SET – single embryo transfer), którego niewątpliwą zaletą jest znaczne ograniczenie ryzyka wystąpienia ciąży mnogiej, która może być zagrożeniem zarówno dla Pacjentki, jak i rozwijających się płodów. W zależności od konkretnej sytuacji (zwłaszcza wieku pacjentki i oceny embriologa dotyczącej potencjału rozwojowego zarodków lub wcześniejszych niepowodzeń w leczeniu) dopuszcza się przeniesienie do jamy macicy 2 embrionów. Transfer większej liczby zarodków jest obecnie niezwykle rzadki.

Wybór zarodka/zarodków – jak jest dokonywany?

Jak już dokładnie opisywaliśmy w poprzednich częściach cyklu, w czasie gdy zarodki przebywają w inkubatorach w laboratorium IVF, ich rozwój jest monitorowany przez embriologów. Do transferu wybiera się zarodek lub zarodki najlepiej rokujące, o największym potencjale rozwojowym.

Choć istnieją pewne kryteria, na podstawie których ocenia się zarodki, trzeba pamiętać, że nigdy nie ma pewności, czy dobrze rokujący zarodek będzie się nadal rozwijał i czy jego podanie podczas transferu do jamy macicy zakończy się ciążą. Z drugiej strony transfer zarodka, który według uznawanych aktualnie kryteriów wydaje się słabszy i teoretycznie ma mniejsze szanse na implantację w macicy i dalszy rozwój, może zakończyć się ciążą i porodem.

Jak przygotować się do transferu zarodka?

Od przebiegu transferu zarodka zależy powodzenie całej procedury in vitro, dlatego do zabiegu przeniesienia należy się odpowiednio przygotować. Zalecenia przed transferem zarodka obejmują przede wszystkim:

• nawadnianie – należy wypijać ok. 2 litry wody dziennie, w celu wypłukania toksyn z organizmu,
• odstawienie używek, 
• codzienną dawkę ruchu,
• zdrowy sen,
• zbilansowaną, lekkostrawną dietę.

Co w przypadku, gdy transfer zarodka nie jest możliwy?

Jeżeli zarodki się rozwijają i wykazują potencjał rozwojowy, zazwyczaj zostają podane do jamy macicy pacjentki kilka dni po punkcji jajników. Czasami jednak nie jest to możliwe – na skutek między innymi:

• ryzyka zespołu hiperstymulacji,
• złego samopoczucia pacjentki,
• nieprawidłowego stanu endometrium.

W sytuacji, gdy organizm przyszłej mamy jest osłabiony, a lekarz prowadzący ma podstawy twierdzić, że transfer zarodka/zarodków w aktualnym momencie może obniżyć ich szansę na zagnieżdżenie (implantację) lub zagrażać zdrowiu pacjentki, najlepszym rozwiązaniem jest zamrożenie wszystkich zarodków. Mogą one zostać przeniesione w jednym z kolejnych cykli, kiedy organizm pacjentki dojdzie już do równowagi.

Transfer zarodka in vitro – co dalej?

Po najważniejszym etapie procedury zapłodnienia pozaustrojowego, którym jest transfer zarodka, pacjentkom zalecane jest przyjmowanie leków hormonalnych. Pozwalają one zarodkowi na optymalny rozwój. Kilka dni po transferze można uprawiać seks. Niewskazane są natomiast gorące kąpiele. W tym czasie należy również unikać dźwigania ciężarów i intensywnej aktywności sportowej. Dzięki temu większe są szanse na prawidłowe zagnieżdżenie zarodka. Około 10-14 dni po transferze można wykonać test ciążowy.

Masz pytania dotyczące procedury in vitro? Skontaktuj się z Kliniką Leczenia Niepłodności w Katowicach!