Często masz nagłą, silną potrzebę oddania moczu? Chodzisz do toalety częściej niż 8 razy dziennie i oddajesz małe ilości moczu? Potrzeba oddania moczu budzi Cię również w nocy częściej niż 1 raz?
Obowiązkowo oddajesz mocz przed każdym wyjściem z domu niezależnie od uczucia parcia? Ograniczasz picie płynów na kilka godzin przed wyjściem z domu w obawie, że przez dłuższy czas nie będzie miała dostępu do toalety?
Najczęściej są to objawy zgłaszane przez pacjentki z nadreakywnością pęcherza moczowego (OAB). W tej chorobie pęcherz może dawać sygnał parcia, nawet wtedy kiedy nie jest w pełni wypełniony moczem. Nie zawsze wiąże się z nietrzymaniem moczu, choć i taka postać tej dysfunkcji występuje. W przypadku tego schorzenia częste parcia wynikają z zaburzonej czynności skurczowej mięśnia wypieracza i jego nadwrażliwości na bodźce lub zaburzeń w unerwieniu pęcherza moczowego. Nieprawidłowe napięcie mięśni dna miednicy, ich nadmierne napięcie bądź osłabienie również mogą powodować nadaktywność pęcherza moczowego.
Diagnostyka pęcherza nadreaktywnego opiera się na szczegółowym wywiadzie, badaniu manualnym przez fizjoterapeutę uroginekologicznego, ocenie zalegania moczu w pęcherzu w badaniu USG. Aby sprawdzić funkcjonowanie pęcherza, zalecane jest prowadzenie przez pacjenta dzienniczka mikcji. Warto nawet przed wizytą u fizjoterapeuty uroginekologicznego lub lekarza zrobić taką obserwację. W tym celu za każdym razem, kiedy pacjent korzysta z toalety, zaopatrzony w pojemnik z miarką, mierzy objętość oddawanego moczu i odnotowuje w dzienniczku mikcji. Należy w nim zaznaczyć również ilość i rodzaj spożywanych płynów.
Jeśli chcesz pobrać darmowy dzienniczek mikcji możesz zrobić to tutaj.
Diagnostykę OAB warto rozszerzyć również o badanie ogólne moczu, aby wykluczyć obecność infekcji. By potwierdzić diagnozę pęcherza nadreaktywnego, należy wykonać badanie urodynamiczne.
Istnieje wiele różnych metod leczenia OAB. Najlepsze efekty uzyskuje się u pacjentów leczonych kompleksowo we współpracy lekarza i fizjoterapeuty uroginekologicznego z zaangażowaniem pacjenta w ten proces. Zastosowanie leczenia farmakologicznego w połączeniu z fizjoterapią uroginekologiczną i treningiem pęcherza cieszy się największą skutecznością. Terapia uroginekologiczna w tym przypadku opiera się głównie na zabiegach hamujących nadaktywność mięśnia wypieracza pęcherza wykorzystując biofeedback i elektrostymulację mięśni dna miednicy w celu znormalizowania ich pracy oraz nerwów zaopatrujących dolne drogi moczowe.
Wyślij e-mail lub zadzwoń
Skontaktuj się z nami
Masz pytania? Zadzwoń
+48 32 202 36 35
Napisz wiadomość
info@ziebaclinic.pl