• dr Małgorzata Zięba
  • 4 listopada 2021

Zapalenie pęcherza a może nadreaktywność? Poznaj przyczyny!

Fizjoterapia Uroginekologiczna, uroginekologia

Zapalenie pęcherza a może nadreaktywność

Często masz nagłą, silną potrzebę oddania moczu? Chodzisz do toalety częściej niż 8 razy dziennie i oddajesz małe ilości moczu? Potrzeba oddania moczu budzi Cię również w nocy częściej niż 1 raz?

Obowiązkowo oddajesz mocz przed każdym wyjściem z domu niezależnie od uczucia parcia? Ograniczasz picie płynów na kilka godzin przed wyjściem z domu w obawie, że przez dłuższy czas nie będzie miała dostępu do toalety?

Najczęściej są to objawy zgłaszane przez pacjentki z nadreakywnością pęcherza moczowego (OAB). W tej chorobie pęcherz może dawać sygnał parcia, nawet wtedy kiedy nie jest w pełni wypełniony moczem. Nie zawsze wiąże się z nietrzymaniem moczu, choć i taka postać tej dysfunkcji występuje. W przypadku tego schorzenia częste parcia wynikają z zaburzonej czynności skurczowej mięśnia wypieracza i jego nadwrażliwości na bodźce lub zaburzeń w unerwieniu pęcherza moczowego. Nieprawidłowe napięcie mięśni dna miednicy, ich nadmierne napięcie bądź osłabienie również mogą powodować nadaktywność pęcherza moczowego.

Jakie są przyczyny?                     

  • częste opróżnianie pęcherza z przyzwyczajenia ,,na zapas”,
  • obniżenie narządu rodnego,
  • nadmierne napięcie mięśni dna miednicy, ich ból bądź ucisk na nerwy prowadzący do złego funkcjonowaniu systemu pęcherz – zwieracz,
  • cienka, wrażliwa śluzówka, na skutek niskiego poziomu estrogenu,
  • chroniczne zapalenie pęcherza, cewki moczowej i śluzówki.

Jak rozpoznać pęcherz nadreaktywny?

Diagnostyka pęcherza nadreaktywnego opiera się na szczegółowym wywiadzie, badaniu manualnym  przez fizjoterapeutę uroginekologicznego, ocenie zalegania moczu w pęcherzu w badaniu USG. Aby sprawdzić funkcjonowanie pęcherza, zalecane jest prowadzenie przez pacjenta dzienniczka mikcji. Warto nawet przed wizytą u fizjoterapeuty uroginekologicznego lub lekarza zrobić taką obserwację. W tym celu za każdym razem, kiedy pacjent korzysta z toalety, zaopatrzony w pojemnik z miarką, mierzy objętość oddawanego moczu i odnotowuje w dzienniczku mikcji. Należy w nim zaznaczyć również ilość i rodzaj spożywanych płynów.

Jeśli chcesz pobrać darmowy dzienniczek mikcji możesz zrobić to tutaj.

Diagnostykę OAB warto rozszerzyć również o badanie ogólne moczu, aby wykluczyć  obecność infekcji. By potwierdzić diagnozę pęcherza nadreaktywnego, należy wykonać badanie urodynamiczne.

Jak wygląda leczenie?

Istnieje wiele różnych metod leczenia OAB. Najlepsze efekty uzyskuje się u pacjentów leczonych kompleksowo we współpracy lekarza i fizjoterapeuty uroginekologicznego z zaangażowaniem pacjenta w ten proces. Zastosowanie leczenia farmakologicznego w połączeniu z fizjoterapią uroginekologiczną i treningiem pęcherza cieszy się największą skutecznością. Terapia uroginekologiczna w tym przypadku opiera się głównie na zabiegach hamujących nadaktywność mięśnia wypieracza pęcherza wykorzystując biofeedback i elektrostymulację mięśni dna miednicy w celu znormalizowania ich pracy oraz nerwów zaopatrujących dolne drogi moczowe.

Oceń post

Ostatnie wpisy

Wyślij e-mail lub zadzwoń


Skontaktuj się z nami


Masz pytania? Zadzwoń
+48 32 202 36 35

Napisz wiadomość
info@ziebaclinic.pl