Diagnostyka i leczenie niepłodności wiążą się z pojęciami używanymi przez lekarzy i embriologów, które nie zawsze są zrozumiałe dla pacjentów. Pojawiają się też w artykułach i wynikach badań. Chcielibyśmy wyjaśnić terminy, z którymi można się często spotkać, a które nie zawsze mogą być do końca jasne. Dziś zapraszamy do lektury części piętnastej (i ostatniej).
Zagnieżdżenie – proces wnikania zarodka w głąb błony śluzowej jamy macicy. Początkowo blastocysta (stadium rozwoju zarodkowego, osiągane w 5 – 7 dobie rozwoju) jest zawieszona w jamie macicy. W miarę upływu czasu zaczyna się wykluwać – w otoczce zarodka pojawia się pęknięcie, przez które blastocysta się z niej wydostaje. Następnieuwalnia specjalne enzymy, które niszczą nabłonek endometrium, co umożliwia zarodkowi wniknięcie w jego głąb, skąd czerpie substancje odżywcze. Stopień inwazyjności blastocysty kontrolowany jest przez samą błonę śluzową wydzielającą specjalne czynniki.
Zapłodnienie – połączenie się gamety męskiej i żeńskiej, które następuje na skutek wniknięcia plemnika do wnętrza komórki jajowej.
Zapłodnienie in vitro – w dosłownym tłumaczeniu “zapłodnienie w szkle”. Najskuteczniejsza z metod, którymi dysponuje medycyna rozrodu wspomaganego, polegająca na pobraniu gamet męskich (plemników) oraz żeńskich (oocytów) i połączeniu ich w warunkach laboratoryjnych w celu uzyskania zygot i następnie zarodków, które w kolejnym etapie procedury leczenia najczęściej podaje się do jamy macicy pacjentki.
Zarodek – jeden z początkowych etapów rozwoju. Zarodek powstaje na skutek pierwszego podziału zygoty na dwie (i później dużo, dużo więcej) komórek. Stadium zarodka trwa mniej więcej do 12 tygodnia ciąży, kiedy zarodek staje się płodem.
Zespół hiperstymulacji jajników – OHSS – ovarian hyperstymulation syndrome – jest powikłaniem hormonalnej stymulacji jajeczkowania, pojawiającym się w fazie lutealnej cyklu lub we wczesnej ciąży. Najczęściej dotyczy kobiet przygotowywanych do zapłodnienia in vitro, ponieważ to właśnie w ich przypadku stymulacja ma celu uzyskanie dużej liczby komórek jajowych.
Zespół policystyczynych jajników – PCOS – najczęściej występujące schorzenie endokrynologiczne u kobiet w wieku rozrodczym, manifestujace się licznymi nieprawidłowościami metabolicznymi i hormonalnymi, takimi jak: zaburzenia cyklu miesiączkowego, hiperandrogenizm, zaburzenia metabolizmu glukozy oraz niepłodność.
ZIFT – (zygote intrafallopian transfer) – jedna z metod medycyny rozrodu wspomaganego. Obejmuje zapłodnienie in vitro i przeniesienie utworzonego w ten sposób zarodka do jajowodu poprzez wykonanie zabiegu laparoskopii.
Zygota – najwcześniejszy etap rozwoju zarodkowego. Zygota powstaje po zapłodnieniu komórki jajowej przez plemnik, czyli po połączeniu się gamet męskiej i żeńskiej (syngamii).
Ostatnie wpisy
