Skuteczność zapłodnienia in vitro może zależeć od pochodzenia etnicznego kobiety

Szanse powodzenia leczenia niepłodności metodą zapłodnienia pozaustrojowego zależą od bardzo wielu czynników. Są to na przykład wiek kobiety, sposób stymulacji hormonalnej, jakość pobranych komórek jajowych, parametry nasienia, warunki hodowli zarodków oraz przygotowanie błony śluzowej macicy do ich implantacji. Naukowcy, lekarze i embriolodzy nieustannie próbują modyfikować procedury w taki sposób, aby zapewnić każdej leczącej się parze możliwie największą szansę na powodzenie terapii. Z tego samego powodu naukowcy stale analizują wpływ różnorodnych czynników na przebieg i szanse powodzenia zapłodnienia in vitro.

Badacze z Uniwersytetu w Nottingham wzięli pod lupę kwestię pochodzenia etnicznego kobiet poddających się zabiegowi zapłodnienia pozaustrojowego. Analiza w latach 2006 – 2011 obejmowała grupę ponad 1,500 kobiet (białych Europejek, Azjatek i Afrykanek mieszkających w Wielkiej Brytanii) podchodzących do procedury IVF/ICSI po raz pierwszy w życiu. Sprawdzano u jakiego procenta kobiet z każdej grupy doszło do implantacji zarodka, ciąży klinicznej oraz porodu żywego noworodka. Okazało się, że największą szansę na ciążę i urodzenie dziecka mają białe Europejki. W ciążę zaszło 48% z nich (44% urodziło), natomiast w grupie kobiet pozostałych ras odsetek ten wynosił odpowiednio 37%. i 35%. Wystąpiły również znaczące różnice w odsetkach porodów pomiędzy grupami kobiet z badanych mniejszości etnicznych: u pacjentek pochodzących z południowo – wschodniej Azji wynosił on 38%, u Afrykanek 23%, natomiast u Azjatek z środkowo-wschodniej części kontynentu był najniższy i wynosił 21%.

Skąd takie różnice?

Na razie nie zostało to do końca wyjaśnione. Naukowcy podejrzewają jednak, że odpowiedź leży w różnicach genetycznych i kulturowych i mają zamiar je zbadać. Odpowiedzi na te pytania mogą być użyteczne dla wprowadzenia korzystnych zmian w postępowaniu terapeutycznym z niepłodnymi pacjentkami. Wyniki te pomogą również parom walczącym z niepłodnością w oszacowaniu ich realnych szans na powodzenie terapii, co powinno ułatwić im decyzję o jej rozpoczęciu bądź ewentualnej rezygnacji.