ciąża, poronienia nawykowe, poronienie, problemy z utrzymaniem ciąży
Tekst został opracowany przez dr n. med. Małgorzata Zięba
Poronienia nawykowe dotyczą od 1 do 5% par w wieku rozrodczym. O ich występowaniu mówimy wtedy, kiedy następują po sobie kolejno 3 lub więcej razy przed 23 tygodniem ciąży. Często lekarze zalecają jednak rozpoczęcie diagnostyki i leczenia już wcześniej, po drugim poronieniu z rzędu, ponieważ w takim przypadku ryzyko kolejnej utraty ciąży znacząco wzrasta. Nie oznacza to jednak, że para nie ma już szans na narodziny zdrowego dziecka.
Czynniki immunologiczne, czyli związane z działaniem układu odpornościowego. Są one najczęstszym podłożem występowania nawracających strat ciąży. Dzieje się tak, jeśli układ immunologiczny kobiety działa nieprawidłowo i rozpoznaje zarodek jako zagrożenie.
Wady anatomiczne macicy, takie jak zrosty, polipy, mięśniaki. Powodem może być również niewydolność cieśniowo-szyjkowa, czyli niezdolność szyjki macicy do utrzymania ciąży do terminu porodu.
Nieprawidłowości genetyczne rozwijającego się zarodka i płodu, który ze względu na wady chromosomalne (lub rzadziej mutacje genowe) przestaje się rozwijać i obumiera.
Zaburzenia hormonalne – dla prawidłowego rozwoju ciąży niezbędne jest prawidłowe działanie wielu hormonów. Jeżeli równowaga układu endokrynnego jest zaburzona na przykład przez choroby takie jak cukrzyca, choroby tarczycy, zespół policystycznych jajników czy hyperprolaktynemia, utrzymanie ciąży może okazać się niemożliwe.
Zaburzenia w układzie krzepnięcia, czyli wrodzona trombofilia u kobiety. Krew jest nadkrzepliwa, co powoduje zakrzepicę w naczyniach krążenia łożyskowo-macicznego, uniemożliwiając jego prawidłowe funkcjonowanie.
Infekcje w obrębie układu rozrodczego, ale także ogólnoustrojowe. Niektóre drobnoustroje uniemożliwiają prawidłowy rozwój ciąży.
Czynniki środowiskowe takie jak przewlekły stres lub stosowanie używek, niektórych leków i innych substancji chemicznych działających szkodliwie na płód. Nie bez znaczenia jest jest również wiek, zarówno przyszłej matki jak i ojca.
U pacjentki, u której stwierdzono występowanie poronień nawykowych konieczne jest przeprowadzenie szczegółowej diagnostyki. Obejmuje ona wywiad lekarski oraz wiele badań. Do podstawowych należą: badanie ginekologiczne wraz z USG, badanie stężenia hormonów we krwi (między innymi LH, prolaktyny, testosteronu, progesteronu, hormonów tarczycy), badania genetyczne, infekcyjne (przede wszystkim w kierunku Chlamydia trachomatis, Toxoplasma gondii , ocena czystości pochwy oraz wymaz z kanału szyjki macicy) oraz szczegółowe testy w kierunku trombofilii wrodzonej (np. mutacja czynnika V typu Leiden, poziom homocysteiny) i zaburzeń immunologicznych.
W zależności od wyników badań i postawionej diagnozy, wdraża się odpowiednie leczenie. W przypadku zaburzeń anatomicznych w obrębie macicy jest to najczęściej wykonanie histeroskopii czy zabiegu chirurgicznego lub zabezpieczenie szyjki macicy (w przypadku niewydolności cieśniowo-szyjkowej). Jeżeli przyczyną są zaburzenia hormonalne, immunologiczne, trombofilia lub infekcja, najczęściej można je zniwelować za pomocą stosowania odpowiednich leków. Jeżeli zaś u któregoś z rodziców zostaną stwierdzone nieprawidłowości genetyczne, można rozważyć zapłodnienie pozaustrojowe i diagnostykę przedimplantacyjną zarodków lub przeprowadzenie procedury in vitro z wykorzystaniem komórek jajowych lub nasienia anonimowego dawcy.
Wyślij e-mail lub zadzwoń
Skontaktuj się z nami
Masz pytania? Zadzwoń
+48 32 202 36 35
Napisz wiadomość
info@ziebaclinic.pl