Metody zapłodnienia in vitro. Sposoby na zajście w ciąże

Pary przygotowujące się do leczenia niepłodności metodą zapłodnienia pozaustrojowego często zastanawiają się, którą z dostępnych technik wybrać. Jest to decyzja uzależniona od wielu czynników i wskazań. Dziś opiszemy różnice pomiędzy różnymi metodami.

Zapłodnienie pozaustrojowe IVF

IVF to skrót od In Vitro Fertilisation, czyli zapłodnienia in vitro (dosłownie „zapłodnienia w szkle”). Jest on używany jako określenie ogólne metody leczenia niepłodności, ale również stosuje się go do opisu konkretnej techniki, tak zwanego klasycznego zapłodnienia pozaustrojowego.

Technika ta polega na inkubacji komórek jajowych z odpowiednio przygotowaną zawiesiną plemników. Zastosowanie specjalnych podłoży hodowlanych oraz optymalnie dobrane, kontrolowane warunki inkubacji umożliwiają połączenie się gamety męskiej oraz żeńskiej w warunkach laboratoryjnych. Zapłodnienie następuje podobnie jak w warunkach naturalnych. Plemniki samodzielnie docierają do oocytu, pokonują barierę złożoną z otaczających komórkę jajową komórek ziarnistych, aż w końcu jeden z nich łączy się z osłonką przejrzystą oocytu i wnika do jego wnętrza. Warunkiem zastosowania tej techniki zapłodnienia są odpowiednie parametry nasienia.

Zapłodnienie pozaustrojowe ICSI

ICSI (Intracytoplasmic Sperm Injection) to zabieg polegający na bezpośrednim, mikrochirurgicznym wprowadzeniu pojedynczego, wybranego przez embriologa plemnika do wnętrza oocytu. Przed zabiegiem oocyt musi zostać oczyszczony z otaczających go komórek ziarnistych.

Procedura odbywa się z użyciem specjalnego mikroskopu i wymaga zastosowania systemu do mikromanipulacji. Polega na unieruchomieniu i umieszczeniu wybranego plemnika we wnętrzu mikropipety iniekcyjnej, którą następnie przekłuwa się otoczkę oocytu i wprowadza się plemnika do jego wnętrza.

Wskazania:

• wcześniejsze niepowodzenia leczenia przy zastosowaniu techniki klasycznego zapłodnienia IVF (w tym brak uzyskanych zapłodnień lub ich niski odsetek),
• czynnik męski (w tym oligozoospermia, asthenozoospermia, teratozoospermia),
• potwierdzona obecność przeciwciał przeciwplemnikowych,
• niska rezerwa jajnikowa, niewielka liczba pobranych oocytów.

Zapłodnienie pozaustrojowe IMSI

IMSI (Intracytoplasmic Morphologically Selected Sperm Injection) jest metodą będącą modyfikacją ICSI. Przebiega bardzo podobnie, przy czym plemnik, który zostaje umieszczony w oocycie jest wybrany nie tylko na podstawie standardowej oceny budowy i ruchliwości. Dokładniejsza selekcja opiera się na użyciu bardzo dużych powiększeń mikroskopu, co umożliwia zdecydowanie bardziej szczegółową analizę morfologiczną gamet męskich.

Wskazania:

• powtarzające się niepowodzenia procedury ICSI (takie jak brak blastocyst w przedłużonej hodowli zarodków lub ich bardzo niski odsetek, niepowodzenia implantacji lub poronienia),
• czynnik męski, obejmujący bardzo znaczące obniżenie parametrów nasienia.

Zapłodnienie pozaustrojowe PICSI

PICSI – Physiological Intracytoplasmic Sperm Injection to metoda będąca modyfikacją ICSI. Przebiega bardzo podobnie, przy czym plemnik, który zostaje umieszczony w oocycie jest wybrany nie tylko na podstawie standardowej oceny budowy i ruchliwości. Ocena ruchliwości i morfologii nie pozwala na jednoznaczne wyeliminowanie plemników z dużą fragmentacją DNA, aneuploidią czy niedojrzałą cytoplazmą. W przypadku PICSI plemniki są wybierane także na podstawie oceny ich zdolności do wiązania się z hialuronianem, czyli substancją naturalnie występującą w warstwach otaczających oocyt. Umożliwia to wybranie plemników w pełni funkcjonalnych i dojrzałych, cechujących się dobrą integralnością chromatyny plemnikowej i rzadziej niosących aneuploidię. Wykazano że zastosowanie metody PICSI pozwala na zwiększenie szansy na uzyskanie zapłodnień, prawidłowych zarodków i obniżenie ryzyka poronienia.

Wskazania:

• nieprawidłowy wynik testu HBA,
• teratozoospermia, ciężka asthenozoospermia,
• nieprawidłowy wynik badania fragmentacji chromatyny plemnikowej,
• powtarzające się niepowodzenia IVF lub ICSI,
• powtarzające się niepowodzenia implantacji i poronienia.