Diagnostyka niepłodności: Fragmentacja chromatyny plemnikowej

Szacuje się, że czynnik męski może być przyczyną niepłodności w ok. 40% przypadków. Prawidłowy wynik badania nasienia nie może niestety całkowicie potwierdzić płodności mężczyzny. Standardowe badanie nasienia, które jest podstawą diagnostyki, nie obejmuje na przykład oceny genetycznej jakości plemników. Tymczasem na podstawie licznych badań naukowych potwierdzono, że mężczyźni niepłodni mają wyższy poziom fragmentacji DNA w porównaniu z tymi uznanymi za płodnych. Tak więc standardowe badanie nasienia oraz badanie fragmentacji DNA plemników nie powinny się wykluczać.

Uszkodzenia DNA plemników są spowodowane głównie przez stres oksydacyjny i w pewnych ilościach są obecne u wszystkich mężczyzn. Jednak znaczący nadmiar wolnych rodników modyfikuje lipidy, białka, RNA i DNA, zaburzając funkcje wszystkich komórek organizmu. Dotyczy to zwłaszcza plemników, ponieważ są one szczególnie wrażliwe na działanie reaktywnych form tlenu. Chroniczny stres oksydacyjny w męskich narządach rozrodczych wpływa negatywnie na ruchliwość plemników, utrudnia ich interakcję z błoną komórkową komórki jajowej, a co najważniejsze prowadzi do uszkodzeń materiału genetycznego. Zdarza się, że nawet plemnik niosący uszkodzenia spowodowane oksydacją zapładnia oocyt. Może to jednak prowadzić do mutacji w DNA rozwijającego się zarodka, co może być przyczyną zatrzymania jego rozwoju, niepowodzenia implantacji lub poronienia w bardzo wczesnym etapie ciąży.

Badanie fragmentacji chromatyny plemnikowej jest więc ważnym uzupełniającym testem diagnostycznym, które warto przeprowadzić. Parametr ten jest pomocny w wyborze odpowiedniej terapii i w określeniu szans na skuteczność leczenia metodami rozrodu wspomaganego.

Wskazania do badania:

• problemy z zajściem w ciążę pomimo prawidłowych wyników spermiogramu

• wczesne poronienia samoistne

• teratozoospermia

• leukocytospermia

• niepłodność idiopatyczna

• wiek mężczyzny >40 roku życia

• istnienie czynników zwiększających prawdopodobieństwo uszkodzeń DNA (na przykład palenie papierosów, żylaki powrózka nasiennego, hiperinsulinemia, otyłość i inne czynniki podnoszące temperaturę w mosznie, brak ruchu, nieprawidłowa dieta uboga w antyoksydanty, narażenie na działanie tosyn, czynników chemicznych i niektórych leków).