Przyczyny niepłodności: Choroby tarczycy

Tarczyca produkuje hormony odpowiedzialne za metabolizm i gospodarkę wapniową organizmu. Są to : tyroksyna (T4), trójodotyronina (T3) i kalcytonina. Kiedy produkcja tych hormonów jest zbyt słaba mówimy o niedoczynności, a zbyt duża – nadczynności tarczycy.

Schorzenia związane z gruczołem tarczowym mają wpływ na cały nasz organizm. Poza charakterystycznymi objawami chorobowymi, związanymi z niedoczynnością lub nadczynnością tego gruczołu, nieprawidłowa praca tarczycy wiąże się z pogorszeniem żeńskiej i męskiej płodności, przy czym u kobiet choroby tarczycy występują znacznie częściej.

Jak duży to problem?

Niedoczynność gruczołu tarczowegowystępuje u około 2-4% kobiet w wieku rozrodczym. Ma ona często podłoże autoimmunologiczne. Zwiększone ryzyko jej wystąpienia dotyczy między innymi kobiet po porodzie lub poronieniu. Niedoczynność tarczycy prowadzi do zachwiania równowagi hormonalnej organizmu, w tym często do zaburzeń miesiączkowania. W grupie kobiet cierpiących na niedoczynność tarczycy występują one trzykrotnie częściej niż u kobiet zdrowych. Dzieje się tak na skutek zmniejszenia stężeń całkowitych estradiolu i testosteronu oraz pojawienia się hiperprolaktynemii. W niektórych przypadkach zaburzone zostaje także wydzielanie LH (lutropiny), hormonu kluczowego dla wyzwolenia owulacji. Wszystko to prowadzi to najczęściej do zmniejszenia częstotliwości miesiączek, ich zaniku lub pojawienia się bardzo obfitych, przedłużających się krwawień.

Co może powodować?

Nadczynność gruczołu tarczowegotakże prowadzi do zachwiania cyklu miesiączkowego. Wzrasta stężenie estrogenów, androgenów oraz LH. Mogą pojawić się cykle bezowulacyjne, zmniejszenie częstotliwości i intensywności krwawień oraz brak miesiączkowania.

Poza zaburzeniami regularności i intensywności krwawień miesiączkowych, schorzenia gruczołu tarczowego mają negatywny wpływ na komórki jajowe. Uważa się również, że wpływają negatywnie na szanse powodzenia procedury zapłodnienia in vitro.

Choroby tarczycy występują częściej u kobiet cierpiących na zespół policystycznych jajników oraz endometriozę, które same w sobie są już często przyczyną niepłodności.

Diagnostyka nieprawidłowego funkcjonowania gruczołu tarczowego nie jest skomplikowana. Opiera się na badaniach krwi (hormonów i przeciwciał przeciwtarczycowych) oraz badaniu USG. Każda kobieta, która myśli o powiększeniu rodziny, powinna mieć je wykonane. Dotyczy to nie tylko pacjentek cierpiących na niepłodność i diagnozujących jej przyczyny. Funkcjonowanie gruczołu tarczowego powinna skontrolować każda przyszła mama,  ponieważ zaburzenia jego funkcjonowania są niebezpieczne dla przebiegu ciąży i rozwoju płodu. Tym tematem zajmiemy się w jednym z kolejnych artykułów.