Leczenie niepłodności: Niepłodność idiopatyczna

Niepłodność idiopatyczna to inaczej niepłodność niewyjaśnionego pochodzenia. Mówimy o niej w przypadku, kiedy przeprowadzone badania nie dają odpowiedzi na pytanie, dlaczego para ma problemy z zajściem w ciążę i wykluczają:

• brak owulacji,
• niedrożność jajowodów,
• zmiany w jamie macicy,
• nieprawidłowe parametry nasienia.

Według statystyk powodów niepłodności nie udaje się jednoznacznie zidentyfikować nawet u 10 – 25% par zgłaszających się do lekarza. Może być tak na skutek:

• zaburzeń w dojrzewaniu pęcherzyka jajnikowego zawierającego komórkę jajową,
• nieprawidłowości w interakcji między plemnikiem i komórką jajową,
• czynników immunologicznych lub genetycznych,
• zaburzeń zagnieżdżania się zarodka w błonie śluzowej macicy,
• ukrytego czynnika męskiego,
• przyczyn psychogennych,
• nieprawidłowego stylu życia, w tym diety.

Jak wybrać metodę leczenia?

Wybór metody leczenia w przypadku par zmagających się z niepłodnością idiopatyczną zależy przede wszystkim od wieku kobiety i czasu trwania niepłodności. Według rekomendacji Polskiego Towarzystwa Medycyny Rozrodu zaleca się:

• U pacjentek które nie ukończyły 30 roku życia i u których niepłodność nie trwa dłużej niż 2 – 3 lata przez pierwsze 6 miesięcy mogą być kontynuowane próby naturalnego zajścia w ciążę, które można wspomóc hormonalną stymulacją jajeczkowania.
• W przypadku nie zajścia w ciążę zalecana jest inseminacja domaciczna w cyklu stymulowanym. Jeżeli przeprowadzenie sześciu zabiegów okaże się nieskuteczne, zalecany jest program zapłodnienia pozaustrojowego.

U pacjentek starszych zaleca się od razu przystąpienie do leczenia metodą inseminacji domacicznej w cyklach stymulowanych hormonalnie, ponieważ dalsze oczekiwanie daje nikłą szansę na naturalne zajście w ciążę. Jeżeli ta metoda leczenia okaże się nieskuteczna, należy rozważyć zapłodnienie in vitro – u pacjentek z grupy wiekowej 30 – 35 lat po sześciu nieudanych inseminacjach, a u pań starszych (do 39 roku życia) po czterech.

Do programu zapłodnienia pozaustrojowego i transferu zarodka powinno przystąpić się od razu, jeżeli:

• niepłodność idiopatyczna trwa dłużej niż 5 lat (niezależnie od wieku kobiety),
• pacjentka ma obniżoną rezerwę jajnikową,
• kobieta ukończyła 39 rok życia.