Zaburzenia funkcjonowania
tarczycy mogą być przyczyną wielu problemów zdrowotnych. O powiązaniu dysfunkcji gruczołu tarczowego z problemami z płodnością pisaliśmy już wielokrotnie.
Nieleczone zaburzenia endokrynologiczne w czasie ciąży mogą być powodem nieprawidłowości w rozwoju płodu oraz powikłań położniczych. Zagadnieniami niedoczynności oraz nadczynności tarczycy ciężarnych zajmiemy się w jednym z kolejnych tekstów. Dziś artykuł poświęcony zmianom fizjologicznym zachodzącym w czasie ciąży, o których warto wiedzieć, ponieważ wpływają one na ocenę funkcji tarczycy.
Podczas badań diagnostycznych, mających na celu ocenę funkcjonowania gruczołu tarczowego u ciężarnych kobiet należy wziąć pod uwagę, że wartości referencyjne (normy) wyników badań mają inny zakres niż dla pozostałych pacjentów. Dzieje się tak z kilku powodów. Na zmiany stężeń najczęściej oznaczanych hormonów we krwi (TSH, T3, T4) wpływają:
- niektóre leki stosowane tuż przed ciążą w związku z terapią niepłodności
- niektóre leki stosowane w trakcie ciąży (np. glikokortykosteroidy, heparyna)
- zmiana stężenia estrogenów, prowadząca do wzrostu stężenia białek wiążących hormony tarczycy (TBG)
- wzrost stężenia hCG (gonadotropiny kosmówkowej), o działaniu tyreotropowym, który może nasilać produkcję i wydzielanie hormonów tarczycy, prowadząc do obniżenia stężenia TSH oraz wzrostu FT3 i FT4
- zwiększone ryzyko niedoboru jodu (w ciąży zwiększa się wydalanie jodu z moczem oraz zapotrzebowanie na ten pierwiastek)
- zmiany dotyczące metabolizmu hormonów tarczycy.
Odbierając wyniki rutynowych badan krwi warto znać powyższe fakty i pamiętać o tym, aby interpretację wyniku pozostawić doświadczonemu specjaliście.