Przyczyny niepłodności: Cykl miesiączkowy – źródło płodności. Kiedy mówimy o zaburzeniach cyklu menstruacyjnego?

Wiele kobiet ma kłopoty z ocenieniem czy ich cykl menstruacyjny przebiega prawidłowo. Część z nich niepokoi się najmniejszymi wahaniami, inne bagatelizują nawet wyraźne zmiany w funkcjonowaniu ich organizmu.

Dziś chcemy przybliżyć poszczególne zaburzenia, by łatwiej było ocenić, kogo dotyczy dany problem.

Cykl nieregularny

O cyklach nieregularnych mówimy wtedy, kiedy nie ma stałego wzorca ich przebiegu. Kobiecie trudno jest określić datę kolejnej miesiączki i owulacji. Stan taki utrzymuje się od pojawienia się pierwszej miesiączki lub jest zmianą wtórną, która występuje nagle i trwa przez dłyższy okres czasu. Najważniejszym objawem jest to, że kolejne cykle są raz dłuższe, raz krótsze.

Takimi wahaniami nie należy się niepokoić przez pierwsze 2 lata od rozpoczęcia miesiączkowania. W okresie dojrzewania cykl dopiero się normuje i jego zmiany są naturalne. Tak samo jest z menopauzą – i w tym czasie nieregularność cyklu jest normalna. Również w sytuacji, w której kobieta ma miesiączkę mniej więcej co 21 dni (czy co 35 dni), ale taki stan utrzymuje się stale, nie mówimy o zaburzeniach. Nie ma w tym nic niewłaściwego – po prostu w taki sposób funkcjonuje organizm danej osoby.
Nieregularne miesiączki najczęściej świadczą o zachwianej równowadze hormonalnej. Należy jednak pamiętać, że może być to wynik zmian środowiskowych, stresu fizycznego czy emocjonalnego. Jeżeli nie podejrzewamy żadnego z tych czynników, wskazana jest wizyta u lekarza oraz dokładna diagnostyka przyczyny problemu.

Cykl bezowulacyjny

Cykle bezowulacyjne to takie, podczas których nie dochodzi do uwolnienia komórki jajowej. Przyjmuje się, że każda kobieta może mieć jeden do dwóch bezowulacyjnych cykli w ciągu roku. Zaburzenie dotyczy sytuacji, w której takich cykli jest więcej niż tych, w których owulacja miała miejsce. Brak miesiączki, cykle nieregularne bądź też dłuższe niż 35 lub krótsze niż 21 dni mogą sugerować występowanie cykli bezowulacyjnych. Nieprawidłowości wykryte dzięki samodzielnej obserwacji cyklu lub testom owulacyjnym dostępnym w aptekach, również mogą być pomocne w określeniu, czy ten problem występuje.

Pierwotny brak miesiączki

O pierwotnym braku miesiączki mówimy w sytuacji, gdy pierwsza menstruacja nie pojawiła się do osiemnastego roku życia, mimo że wzrost i waga kobiety są prawidłowe, prowadzi ona zbilansowaną dietę i zdrowy tryb życia.

Wtórny brak miesiączki

Od ostatniego miesiączkowania minęło ponad 6 miesięcy. Prawdopodobne przyczyny to brak owulacji, zaburzenia w obrębie dróg rodnych.

Zbyt obfite krwawienia

Krwawienia menstruacyjne są zbyt obfite, gdy kobieta zużywa więcej niż około 10 podpasek na dobę lub kiedy krwawienie trwa ponad tydzień. Zazwyczaj związane są z chorobami endometrium, czyli błony śluzowej macicy.

Zbyt skąpe miesiączki

O zbyt skąpych krwawieniach miesiączkowych mówimy wtedy, gdy trwają od kilku godzin do dwóch dni, a kobieta nie potrzebuje więcej niż dwóch podpasek w ciągu doby. Powodem mogą być nieprawidłowości w obrębie szyjki macicy lub endometrium.

Zbyt rzadkie miesiączki

Miesiączka występuje zbyt rzadko, kiedy przerwa pomiędzy kolejnymi krwawieniami trwa więcej niż 35 dni. Takie cykle prawdopodobnie są bezowulacyjne. Mogą również wynikać z zaburzeń ogólnoustrojowych.

Zbyt częste miesiączki

Kobieta miesiączkuje za często, kiedy cykle trwają krócej niż 21 dni. Nierzadko są efektem bezowulacyjnego cyklu. Powodem może być też skrócenie fazy folikularnej lub niewydolność fazy lutealnej.

Niewielkie nieprawidłowości w przebiegu cyklu nie muszą być powodem do niepokoju. Należy pamiętać, że organizm jest wrażliwy na różnego rodzaju bodźce zewnętrzne i pod ich wpływem jego funkcjonowanie może ulegać zmianom. Nie warto jednak lekceważyć własnego zdrowia i jeśli coś mimo wszystko nas niepokoi, lepiej udać się do lekarza.